Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

Trybunał powtarza, że art. 3 stanowi jedną z najbardziej podstawowych wartości społeczeństw demokratycznych, a osoby przebywające w więzieniu znajdują się w niepewnej pozycji, a władze mają obowiązek je chronić (zob. (...) Rekompensata finansowa jest jedynym środkiem dostępnym dla ofiar po stwierdzeniu naruszenia a prawo krajowe nie ogranicza kwoty odszkodowania (zob. a contrario , Stella przeciwko Włochom (dec.), nr 49169/09, §§ 59-63). 23. (...) Trybunał zauważa, że skarga nie jest oczywiście bezzasadna w rozumieniu art. 35 ust. 3 lit. a) Konwencji. (...) Dokonując oceny na zasadzie słuszności, zgodnie z wymogami art. 41 Konwencji, a także mając na względzie wyrok już wydany przez sądy krajowe, Trybunał przyznaje skarżącemu z tego tytułu kwotę 3.700 EUR. B. Koszty i wydatki 34.

A Szkoda 61. (...) Poufność stosunku między prawnikiem a klientem nie może być traktowana jako prawo autonomiczne. (...) Ochrona ta sprzyja otwartej i uczciwej komunikacji między klientami a prawnikami. (...) Trybunał podkreślił to powiązanie w wyżej cytowanym pkt 86 wyroku w sprawie M. przeciwko Holandii – „ingerencja w ochronę poufności relacji między prawnikiem a klientem, a tym samym prawo zatrzymanego do obrony ”.

Po pierwsze, raczej odpowiedzialność jednostki, a nie odpowiedzialność zbiorowa musi zostać udowodniona w każdej indywidualnej sprawie – to podkreśla potrzebę indywidualnego, a nie zbiorowego zastosowania prawa lustracyjnego. (...) A. Stanowiska stron 1. (...) Notesy nie mogły być usunięte z kancelarii a dostęp do nich miała jedynie osoba, które je sporządzała. (...) Francji , wyrok z 26 września 1995, Series A nr 325-A, ss. 14–15, § 33). 83.

Rząd Polski („Rząd”) był reprezentowany przez pełnomocników, pana K. Drzewickiego, a następnie pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 3. (...) Urodził się w Płocku, a na stałe mieszka w Austrii. (...) A. Okres podlegający rozpatrzeniu 27. (...) Podnosił ponadto, że nie istnieje związek przyczynowy pomiędzy doznaną szkodą materialną a rzekomym naruszeniem Konwencji. 39.

Polski Rząd („Rząd”) reprezentowany był przez pełnomocników, pana K. Drzewickiego, a następnie pana J. Wołąsiewicza. 3. (...) Podniosła ona, że tylko dwie kwestie były sporne, a zatem, jej zdaniem, sąd nie potrzebował tak wielu rozpraw i opinii biegłych, by je roz­strzygnąć. (...) Trybunał zauważa, że postępowanie rozpoczęło się 22 maja 1988 r., a zakończyło się 16 stycznia 1998 r. (...) A. Szkoda 26.

Polski Rząd („Rząd”) reprezentowany był przez pełnomocników, pana Drzewickiego, a następnie panią Jaczewską z Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 3. (...) (...)obowiązkach o charakterze cywilnym ...” A Oświadczenia Stron 31. (...) Uważała, że sprawa była prosta, a sąd ją skomplikował poprzez zarządzanie tak wielu opinii biegłych. Twierdziła że rozprawy były wyznaczane z długimi przerwami, a akta sprawy były zbyt długo przetrzymywane przez biegłych.

K. Drzewickiego, a następnie przez p. (...) A na rozprawie 17 grudnia 1999 r. sąd przeprowadził dowód z przesłuchania biegłego. (...) A. Dopuszczalność 17. (...) Rozprawy były wyznaczane regularnie, a Sąd Rejonowy skutecznie nadzorował pracę biegłych.

O 4.55 rano Hubert Mojsiejew został ułożony na łóżku, na brzuchu, a Z.K. związał jego ręce, nogi i klatkę piersiową pasami. (...) Zgodnie z prawem krajowym osoby, które są unieruchomione za pomocą pasów powinny być badane, a ich stan sprawdzany, co 15 minut. (...) Konwencja nie gwarantuje prawa do skazania za popełnienie określonego zarzutu, a wynik postępowania zależy od orzeczenia sądu krajowego. 2 Ocena Trybunału a Zasady ogólne 49 Art. 2 Konwencji stanowi jeden z najbardziej fundamentalnych przepisów Konwencji. (...) Osoby pozbawione wolności są szczególnie zagrożone, a na władzach spoczywa obowiązek ochrony.