Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

Polsce, Europejski Trybunał Praw Człowieka (czwarta sekcja) jako komitet składający się z następujących sędziów: George Nicolaou, przewodniczący, Zdravka Kalaydjieva, Vincent A. De Gaetano, oraz Fatoş Aracı,(...)(...) (...)współpracy głównie przez partnerów zagranicznych, a w końcu ogłoszenie upadłości. -/- 12. . Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2006 roku sąd okręgowy oddalił to powództwo, a sąd apelacyjny utrzymał to orzeczenie w mocy wyrokiem z dnia 8 stycznia 2007 roku. (...) Rząd nie zgodził się z tym twierdzeniem. -/- A. Dopuszczalność skargi -/- 21. Trybunał stwierdza, że skarga nie może być uznana za oczywiście nieuzasadnioną w rozumieniu artykułu 35 § 3 (a) Konwencji.

Jeżeli sytuacja taka nie miała miejsca, sąd nie był zobowiązany do wyznaczenia nowego obrońcy w celu reprezentowania skarżącego, a odmowa ta nie mogła zostać zaskarżona (III KZ 139/99). (...) (...)przez ustanowionego przez siebie obrońcę, a jeśli nie ma wystarczających środków na pokrycie kosztów obrony, do bezpłatnego korzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości; A. Dopuszczalność 19. (...) Trybunał zauważa, że skarga ta nie jest w sposób oczywisty nieuzasadniona w rozumieniu art. 35 ust. 3 (a) Konwencji. (...) Mógł on wystąpić o przywrócenie terminu, a termin ten zostałby przywrócony, gdyby niedotrzymanie terminu nastąpiło „z przyczyn od strony niezależnych” w rozumieniu art. 126 § 1 Kodeksu postępowania karnego ("Kodeks").

Na zakończenie sędzia prowadzący postępowanie przypomniał ławnikom, że nie widzieli S.T. zeznającej ani przesłuchiwanej [przez obronę], a wszystkim zarzutom zaprzeczono. (...) Skarżącego skazano, a wyrok utrzymał w mocy sąd apelacyjny. (...) Co najważniejsze, istniały znaczne podobieństwa pomiędzy jej opisem rzekomej napaści a relacją drugiej pokrzywdzonej, nie znaleziono też dowodów mogących świadczyć, iż działały one w zmowie. (...) Na tej podstawie, a także bacząc na rzetelność całego postępowania, [stwierdzono] że dopuszczenie dowodu z zeznań S.T. zostało zrównoważone w wystarczający sposób.

Nie wzięto bowiem pod uwagę innego aspektu warunków osadzenia, a mianowicie rzeczywistej, wieloletniej izolacji w więziennym szpitalu, ograniczeń korespondencji skarżącego, które stanowiły dodatkowe obciążenie cierpień związanych z chorobą.

A POSTEPOWANIA KARNE PROWADZONE PRZECIWKO SKARŻĄCEMU 6 W dniu 15 grudnia 1999 roku skarżący został aresztowany przez policję na podstawie podejrzenia o dokonanie oszustwa i fałszerstwa. (...) A Dopuszczalność skargi 37 Izba zauważyła, że ta skarga nie jest oczywiście nieuzasadniona w rozumieniu artykułu 35 § 3 Konwencji. (...) Ponadto ingerencja w prawo skarżącego określone w Artykule 2 Protokołu nr 4 do Konwencji stosownie do uprawnionego celu zapewnienia uczestnictwa skarżącego w procesie, a więc utrzymania porządku publicznego. 48(...)(...) Trybunał nie dostrzega związku przyczynowego pomiędzy stwierdzonym naruszeniem, a zarzucaną szkodą majątkową.

Jej młodszy syn został poważnie ranny, a drugi skarżący i jego córka doznały poważnych obtarć. (...) Ponadto Trybunał uznaje, że istniał związek przyczynowo-skutkowy między poważnymi niedociągnięciami administracyjnymi, które utrudniły ich wdrożenie, a śmiercią Vladimira Budayeva oraz urazami poniesionymi przez pierwszą i drugą osobę skarżącą, a także członków ich rodzin. 159. (...) Zastosowanie powyższych zasad w odniesieniu do niniejszej sprawy (a) W odniesieniu do skargi w oparciu o art. 2 Konwencji 194. (...) Trybunał odnosi się do swoich powyższych ustaleń, a mianowicie, że nie doszło do naruszenia art. 1 Protokołu Nr 1 do Konwencji.

A. Tło historyczne 10. (...) Stanowiska stron (a) Skarżący 126. (...) Stanowiska stron (a) Skarżący 137. (...) Zasady ogólne (a) Zasada legalności 147.

A. Zakres skargi skarżącej 1. (...) A. Dopuszczalność 1. (...) Stanowisko stron (a) Skarżąca 78. (...) Ocena Trybunału (a) Zasady ogólne 85.