wyrok
Data orzeczenia: 2002-11-05
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 3% Między 10 września 1986 r. a 11 czerwca 1991 r. sąd przeprowadził kilka rozpraw (z których dwie były odroczone) i uzyskał cztery opinie biegłych. 9. Czytaj więcej» |
postanowienie
Data orzeczenia: 2000-12-15
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 6% Rodzina skarżącego zamieszkuje jedno z tych mieszkań, a lokatorzy, którzy mają umowy najmu ustanowione na podstawie decyzji administracyjnych mieszkają w dwóch pozostałych mieszkaniach. (...) W dniu 9 października 2000 r. lokator się wyprowadził, a w dniu 10 października 2000 r. skarżący objął w posiadanie mieszkanie. Czytaj więcej» |
postanowienie
Data orzeczenia: 1998-09-09
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 4% Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba złożona z następujących sędziów: Pan G. Ress, przewodniczący , Pan A. Pastor Ridruejo, Pan L. Caflisch,(...) Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2017-03-21
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 7% Argumenty stron (a) Skarżący 102. (...) Ocena Trybunału (a) Okres, który należy wziąć pod uwagę 104. (...) Stanowiska stron (a) Skarżący 135. (...) Ocena Trybunału (a) Zasady ogólne 137. Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2013-06-04
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 5% A. Tymczasowe aresztowanie skarżącego i postępowanie karne toczące się przeciwko niemu 5. (...) Świadek sprzedawał otrzymane od skarżącego narkotyki, a następnie rozliczał się z nim. (...) Trybunał stwierdza, że skarga nie jest oczywiście bezzasadna w rozumieniu Artykułu 35 ust. 3 lit. a Konwencji. (...) Ocena Trybunału (a) zasady mające zastosowanie w niniejszej sprawie 59. Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2013-04-02
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 6% A. Kontekst spraw 1. (...) A. Dopuszczalność 27. (...) Stanowiska stron (a) Skarżący 35. (...) Ocena Trybunału (a) Zasady ogólne 43. Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2012-07-24
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 6% Trybunał stwierdza, że skarga nie jest w sposób oczywisty nieuzasadniona w rozumieniu Artykułu 35 ust. 3 (a) Konwencji. (...) A zatem musi zostać uznana za dopuszczalną. (...) Ponadto, musi istnieć rozsądna relacja proporcjonalności pomiędzy zastosowanymi środkami a wyznaczonymi celami. (...) A zatem Trybunał uznaje, że ingerencja była przewidziana prawem. 49. Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2012-04-10
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 6% Polsce, Europejski Trybunał Praw Człowieka (czwarta sekcja) jako komitet składający się z następujących sędziów: George Nicolaou, przewodniczący, Zdravka Kalaydjieva, Vincent A. De Gaetano, oraz Fatoş Aracı,(...)(...) (...)współpracy głównie przez partnerów zagranicznych, a w końcu ogłoszenie upadłości. -/- 12. . Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2006 roku sąd okręgowy oddalił to powództwo, a sąd apelacyjny utrzymał to orzeczenie w mocy wyrokiem z dnia 8 stycznia 2007 roku. (...) Rząd nie zgodził się z tym twierdzeniem. -/- A. Dopuszczalność skargi -/- 21. Trybunał stwierdza, że skarga nie może być uznana za oczywiście nieuzasadnioną w rozumieniu artykułu 35 § 3 (a) Konwencji. Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2012-04-17
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 8% Jeżeli sytuacja taka nie miała miejsca, sąd nie był zobowiązany do wyznaczenia nowego obrońcy w celu reprezentowania skarżącego, a odmowa ta nie mogła zostać zaskarżona (III KZ 139/99). (...) (...)przez ustanowionego przez siebie obrońcę, a jeśli nie ma wystarczających środków na pokrycie kosztów obrony, do bezpłatnego korzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości; A. Dopuszczalność 19. (...) Trybunał zauważa, że skarga ta nie jest w sposób oczywisty nieuzasadniona w rozumieniu art. 35 ust. 3 (a) Konwencji. (...) Mógł on wystąpić o przywrócenie terminu, a termin ten zostałby przywrócony, gdyby niedotrzymanie terminu nastąpiło „z przyczyn od strony niezależnych” w rozumieniu art. 126 § 1 Kodeksu postępowania karnego ("Kodeks"). Czytaj więcej» |
wyrok
Data orzeczenia: 2011-12-15
Data publikacji: 2017-09-19 trafność 9% Na zakończenie sędzia prowadzący postępowanie przypomniał ławnikom, że nie widzieli S.T. zeznającej ani przesłuchiwanej [przez obronę], a wszystkim zarzutom zaprzeczono. (...) Skarżącego skazano, a wyrok utrzymał w mocy sąd apelacyjny. (...) Co najważniejsze, istniały znaczne podobieństwa pomiędzy jej opisem rzekomej napaści a relacją drugiej pokrzywdzonej, nie znaleziono też dowodów mogących świadczyć, iż działały one w zmowie. (...) Na tej podstawie, a także bacząc na rzetelność całego postępowania, [stwierdzono] że dopuszczenie dowodu z zeznań S.T. zostało zrównoważone w wystarczający sposób. Czytaj więcej» |