Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

A. Dopuszczalność 154. (...) A Dopuszczalność 1 Zastosowanie art. 6 ust. 1 Konwencji a) Stanowisko Rządu 176. (...) A. Szkoda 297. (...) A Orzecznictwo Trybunału 12.

Rząd polski („Rząd”) był reprezentowany przez pełnomocnik J. Chrzanowską, a następnie przez J. Sobczaka z Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 4. (...) A Dopuszczalność 16. (...) Wydano czternaście decyzji, a skarżący zaskarżył tylko jedną z nich (zob. paragrafy 9–10 powyżej). (...) Trybunał ma jeszcze większe wątpliwości co do oględzin całego ciała, którym skarżący był poddawany codziennie, a nawet kilka razy dziennie, przy każdorazowym opuszczaniu celi lub powrocie do niej.

A Zakład Karny nr 1 we Wrocławiu 27. (...) A Argumenty stron 1 Rząd 45. (...) A Dopuszczalność 63. (...) A Szkoda 77.

W dniu 26 lutego 2002 r. skarżącemu przedstawiono zarzut oszustwa, a prokurator zdecydował o objęciu go dozorem policyjnym. 6. (...) Trybunał zauważa, że zarzut skargi nie jest w sposób oczywisty nieuzasadniony w rozumieniu art. 35 ust. 3 lit. a Konwencji. (...) Trybunał zauważa, że zarzut ten ma związek z zarzutem analizowanym powyżej, a co za tym idzie należy go również uznać za dopuszczalny. 41. (...) A Szkoda 51.

A Dopuszczalność 15. (...) Trybunał zauważa, że skarga nie jest w sposób oczywisty nieuzasadniona w rozumieniu art. 35 ust. 3 lit. a Konwencji. (...) Trybunał zauważa, że zarzut ten pozostaje w związku z wyżej przytoczonym zarzutem, a tym samym należy uznać go za dopuszczalny. 34. (...) A Szkoda 36.

A Kontekst sytuacyjny 4. (...) Autobusem pojechała do Austrii, a stamtąd bracia zabrali ją do Polski. 16. (...) II WŁAŚCIWE PRAWO MIĘDZYNARODOWE I PRAWO PORÓWNAWCZE A Konwencja haska 45. (...) A Dopuszczalność 58.

A Dopuszczalność 17. (...) Zarzuty przedstawione skarżącemu miały mniej poważny charakter, a jego sprawa nie była zawiła. (...) Co więcej, braki te można przypisać organom, a nie skarżącym (zob. m.in. (...) A Szkoda 39.

A Szkoda 61. (...) Poufność stosunku między prawnikiem a klientem nie może być traktowana jako prawo autonomiczne. (...) Ochrona ta sprzyja otwartej i uczciwej komunikacji między klientami a prawnikami. (...) Trybunał podkreślił to powiązanie w wyżej cytowanym pkt 86 wyroku w sprawie M. przeciwko Holandii – „ingerencja w ochronę poufności relacji między prawnikiem a klientem, a tym samym prawo zatrzymanego do obrony ”.