Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

A. Własność 10. (...) Pomiędzy dniem 17 sierpnia a dniem 7 grudnia 1993 r. sąd przeprowadził pięć rozpraw. (...) Pomiędzy dniem 1 sierpnia a dniem 28 listopada 1996 r. (...) A. Okres podlegający rozpatrzeniu 41.

A. Fakty wspólne dla trzech skarg 1. (...) II. WŁAŚCIWE PRAWO KRAJOWE A. Dodatkowy art. 5 ustawy nr 4643 43. (...) Stanowiska stron a) Skarżący 58. (...) Ocena Trybunału a) Ogólne zasady 65.

A. Kontekst sprawy 7. (...) A. Dopuszczalność 1. (...) Stanowiska stron a) Rząd i) Art. 8 Konwencji 74. (...) Ocena Trybunału a) Art. 8 Konwencji 79.

A. Grád, adwokat , p. (...) A. Wyrok Izby 45. (...) A. Zagadnienia wstępne 87. (...) Ocena Wielkiej Izby (a) Istotne zasady 112.

Drugi z wnioskodawców zmarł w 2004 roku. 2 Wnioskodawcy byli reprezentowani przez panią A. Wyrozumską, profesor prawa na Uniwersytecie Łódzkim. (...) A Dopuszczalność 19 Trybunał stwierdza, że wniosek nie jest w sposób oczywisty nieuzasadniony w rozumieniu Artykułu 35 § 3 Konwencji. (...) A zatem musi być uznany za dopuszczalny. (...) (...)skarżona ingerencja była przewidziana prawem, a mianowicie postanowieniami Artykułów 23 oraz 24 Kodeksu Cywilnego, a jej intencją była realizacja uzasadnionego celu określonego w Artykule 10 § 2 Konwencji, a mianowicie ochrona "dobrego imienia i praw innych osób".

Ten sąd stwierdził, że S.Tar TV, a nie Pan G. J., wyemitowała nieprawidłowe stwierdzenia, dotyczącego skarżącego. (...) A. Dopuszczalność 25. (...) Skierował takie słowa nie do prywatnych jednostek, a do dziennikarzy, a także działał w interesie publicznym. 31. (...) Ocena Trybunału (a) Ogólne zasady 36.

J. Chrzanowską, a następnie przez p. (...) A Dopuszczalność 39. (...) The Holy Monasteries przeciwko Grecji , 9 grudnia 1994 r., § 71, Seria A nr 301–A). (...) A Szkoda 84.

II. WŁAŚCIWE PRAWO KRAJOWE A. Właściwe przepisy konstytucyjne 45. (...) A. Dopuszczalność 45. (...) Do korzystania z ochrony tego prawa jest uprawniony każdy, a więc każdy ma prawo do tego, by nie być pozbawianym wolności, a także by pozbawienie to nie było kontytnuowane (zob. (...) A zatem pozbawienie wolności skarżącego, które trwało po ostatecznym postanowieniu o zwolnieniu, nie może być uznane za „zgodne z prawem” w świetle art. 5 § 1 (a).